Mitt blogg er ekki hér

Já, ég færði mig aftur á http://hafsteinn.hexia.net.  Mér líður bara svo vel þar og varð hálf áttviltur í öngþveitinu hérna. 

Því miður - uppselt á Eurovision

Ég frétti í dag að miðarnir á Eurovisionhátíðina hér í Helskini 12. maí nk. hefðu selst upp á tveimur tímum. Já og verðið stóð ekki í mönnum - 400 €, hvorki meira né minna. 

Ég var búinn að lofa einhverjum að fara á hátíðina klæddur marimekko fötum. Það verður ekkert af því. 

Málfarslegir yfirburðir - skipta þeir máli?

Við notum tungumálið til þess að tjá okkur, láta í ljós skoðanir okkar, tilfinningar, vilja, óskir og þrár. Það skiptir máli að geta gert sig  skiljanlegan, það er manni nauðsynlegt í öllum venjulegum samskiptum. 

En lengi hefur verið ljóst að þeir sem hafa sterk tök á tungumálinu standa betur að vígi en hinir. Þeir sem hafa mikinn orðaforða og tala litríkt mál draga að sér athyglina. Þeir ná  eyrum fólk, orð þeirra hljóma vel og fólk fer að hlusta. Mælskusnillingar geta náð langt hafi þeir frá einhverju að segja. En ef orðaflaumurinn ber innihaldið ofurliði er sá er mælir froðusnakkur. Sumsstaðar er það dyggð að þegja nema menn hafi frá einhverju mikilvægu að segja. Ég hef það t.d. fyrir satt að í einni sveit hér í Finnlandi sé til fólk sem ekki hefur talað árum saman.  Því hefur einfaldlega ekki þótt nokkur ástæða til þess.

Skólinn byggir á tungumálinu og þar er unnið með það á ýmsan hátt. Nemendur læra snemma að lesa og skrifa og svo snýst allt skólastarfið um það að lesa og skrifa. Því miður hefur áherslan oft verið of mikil á að lesa eitthvað sem aðrir hafa skrifað og skrifa upp texta eftir forskrift. Hinn skapandi þáttur tungumálsins gleymist gjarnan, þ.e. að leyfa nemendum að tjá sig í töluðu máli og semja eiginn texta. 

Sá sem semur eiginn texta lærir að þekkja sjálfan sig, hann áttar sig á skoðunum sínum og áttar sig á því hvert þekking hans nær. Hann leitar með skipulegri hætti eftir nýrri þekkingu. Þekkingin eykst og sjálfsmyndin styrkist og einstaklingurinn hikar ekki við að láta skoðanir sínar í ljósi. Með því að vinna með málið á þennan hátt eykst málvitundin, málfræðin verður auðskiljanlegri og stafsetning verður ekki vandamál.

Á blogginu eru menn að tjá skoðanir sínar á mönnum og málefnum. Það er gaman að lesa hugleiðingar manna. Vissulega mismunandi gaman. Sumir eru betri stílistar en aðrir og höfða einhvern veginn meira til manns. 

Mér þykir að vissu leyti vænt um að sjá bæði stafsetningar- og málfræðivillur á bloggsíðunum. Það segir mér að menn þora að tjá sig á málinu sínu þó svo að þeir hafi ekki náð fullum tökum á kórréttri samræmdri stafsetningu eða málfræði. Ég hef oft hitt mikla hugsuði með fínar hugmyndir sem þora ekki að segja frá þeim af því að þeir eru hræddir um að tala vitlaust eða skrifa vitlaust. Sjálfsmynd þeirra hefur einhversstaðar beðið hnekki.  

Á tímum eins og okkar þar sem skiptir miklu að geta komið fyrir sig orði bæði í ræðu og riti verður  skólinn að fylgja með og auka áherslu á hinn skapandi þátt tungumálsins. 

Gróði af Gustssvæðinu?

Kópavogsbær er nú búinn að selja lóðirnar á Gustssvæðinu og fékkst prýðilegt verð fyrir þær. Þarna mun rísa mikil byggð - þjónustu og skrifstofuhúsnæði.  Vonandi tekst að leysa umferðarmálin farsællega og vonandi rís þessi byggði í góðri sátt við íbúa í nágrenni, bæði í Kópavogi og Garðabæ.

En var þá gagnrýni okkar í Samfylkingunni í Kópavogi í vor út í bláinn? Nei síður en svo. Gagnrýni okkar beindist að nokkrum þáttum og þar hefur ekkert breyst þó að landið sé nú selt á ágætu verði. 

1. Við gagnrýndum að bærinn skyldi ganga inn í samninga við braskara og rétta þeim á silfurfati mörg hundruð milljónir í gróða fyrir skemmdarverk sem allir voru sammála um að þeir hefðu unnið gagnvart hestamannafélaginu Gusti.  

2. Við gagnrýndum kaup á hesthúsum á þreföldu markaðsverði. 

3. Við gagnrýndum vatnssamninginn við Garðabæ, sem felur í sér að íbúar Kópavogs þurfa að greiða niður vatnið fyrir Garðbæinga næstu ár og áratugi. Af hverju eiga Garðbæingar að fá miklu ódýrara vatn en Kópavogsbúar úr vatnsbólum Kópavogs.  Garðbæingar eru algjörlega gáttaðir á þessu sjálfir.

4. Við bentum á leið til að leysa málin og ef hún hefði verið farin hefði hagnaður Kópavogsbæjar af lóðasölunni núna verið a.m.k. milljarði meiri.

Þegar talað er um 1,5 milljarð í hagnað af lóðasölunni er ekki dregin frá "vatnsgjöfin" til Garðbæinga.  Það verður auðvitað að gera ef menn ætla að vera sanngjarnir.  

Kópavogsbær hagnast um 1,5 milljarð af sölu Gustssvæðisins

Góðar móttökur í Helsinki

Juha tók á móti mér á flugvellinum í Helsinki í gærkvöldi. Hann er laganemi á 3 ári og fékk það hlutverk að fara á völlinn og taka á móti mér. Hann fylgdi mér svo heim að dyrum á 29 fermetra íbúðinni minni við Pohjoninan Rautatiekatu, sem er í miðborg Helsinki. Við tókum strætó og á leiðinni setti hann mig inn í eitt og annað sem gott er fyrir útlendinga að vita.

Það var fullt af farþegum í strætó. Juha sagði mér að besta almenningssamgöngukerfi í heimi væri í Helsinki og íbúar nota almenningssamgöngur til að komast á milli staða.

Við fórum út úr vagninum við aðaljárnbrautarstöðina og gengum þaðan. Það er innan við kílómeter og tók okkur ekki langan tíma. Það rigndi hressilega og þegar ég kom hingað var ég holdvotur.

Íbúðin er 29 fermetrar, með baði og eldavél. Kannski ekki stór en nógu stór fyrir mig til að sinna þeim verkefnum sem ég hef einsett mér að vinna hérna.

Á leið til Helsinki

Þegar þetta er skrifað er ég á leið til Helsinki í Finnlandi þar sem ég ætla að dvelja við nám næstu mánuðina. Ég ætla að kafa svolítið ofan í skólasögu Finna en ekki síður að skoða skólastarf í grunnskólum eins og það er núna.

Á þessari síðu mun ég greina frá ýmsu sem vekur athygli mína meðan á dvöl minni stendur.